خوراك دام

بره نوزاد: 0 تا 2 هفتگي بره شيرخوار: 2 هفتگي تا 3 ماهگي بره پرواري: 3 تا 6 ماهگي بره: 6 تا 12 ماهگي شيشك: 12 تا 18 ماهگي بالغ (قوچ و ميش): يكساله به بعد تصميم براي اين كه چه نژاد يا نژادهايي را پرورش دهيم بسيار اصلي مي‌باشد . به اين ترتيب اولي و مهم‌ترين دقت هر دامداري براي انتخاب نژاد، مشخص شدن هدف و هدف وي از پرورش دام هست . آيا انگيزه ساخت الياف پشمي يا اين كه كرك مي باشد؟ يا مراد دامدار ايجاد شير و گوشت و فروش آن در بازار مي باشد؟

آسياب ميكسر

گونه پاسخ به اين سؤالات دامدار را در گزينش نژاد پرورشي سوق‌دهي مي كند . در تراز دوم ارزش نژاد و در دسترس بودنآن تأثيرگذار است و بايد زمينه توجه قرار گيرد . در حالتي كه هدف از رشد دام به صورت داشتي مي باشد بايد نژادهاي مو جود را مطالعه نمائيد و هر كدام با وضعيت ناحيه سازگارتر و امكان دوقلوزايي و چندقلوزاييآنها بيشتر مي باشد خريداري شود . در صورتي‌كه هدف از رشد گوسفند براي پرواربندي هست بايستي از نژادهاي گوشتي كه با وضعيت ناحيه سازگارترند استعمال فرماييد . 
رويش گله هاي گوسفند را مي بضاعت و توان بر پايه هدف ها پرورش به شرح ذيل مدل بندي كرد: الف) پرورش گله هاي داشتي در دام داشتي هدف و مراد از محافظت و پرورش عبارت مي باشد از حداكثر توليد بره و بزغاله در سال و نيز ساخت شير، متاع هاي لبني و پشم و كرك . در خط مش داشتي معمولاً با دقت به سالمي و مشخصات ژنوتيپي و فنوتيپي، دام را تا حداكثر سن اقتصادي در گله مراقبت مي نمايند تا بتوانند به كارگيري بيشتري در طول بازه زماني قدمت اقتصادي از آن داشته باشند . معمولاً در اين خط مش دام را تا 4 الي 5 شكم زايش در زمان عمر حفظ مي كنند . دامدار از فروش بره ها يا اين كه بزغاله هاي نر و طولاني تر بره ها و بزغاله هاي ماده، فروش پشم، شير و فرآورده هاي آن درآمد كسب مي كند . در جمهوري اسلامي ايران اكثر عشاير و بعضا از روستاييان گوسفند و بز داشتي را با اين هدف مراقبت مي كنند . 
معمولا به ازاي هر 50 مركز ميش يك راس قوچ در حيث مي گيرند كه اين نسبت بسته به نژاد، جثه و . . . قابل تغيير تحول مي‌باشد . با توجه به انگيزه از حفظ گله در اين روش، جيره غذايي گله گوسفند و بز داشتي با گله پرواري مختلف هست .