خوراك دام

اثرات متقابل ژنتيك و ساخت مثل در گاو همت ساخت مثلي وراثت پذيري تقريب زده گرديده براي صفات ايجاد مثلي پائين ميباشد (جدول شماره 1) . براي نمونه وراثت پذيري طاقت فرسا زايي از03/0 تا 15/0 هست . اين بدان معناست كه 3 تا 15 % واريانس مشقت بار زايي مربوط به فعاليت ژن افزايشي مي باشد . عملكرد حيوان تركيبي هست از توانايي ژنتيكي حيوان و اثرات محيطي كه حيوان در آن قرار داراست . بدين ترتيب 85 تا 97 % واريانس سخت زايي، به وسيله محفظه يا پايين تأثير فعاليت ژن غير افزايشي، تغيير و تحول مي نمايد . جدول شماره 1: برآورد توارث پذيري صفات توليد مثلي گاوهاي شيري . 

آسياب ميكسر
توارث پذيري صفت روزهاي باز 1/0 ـ 01/0 عصر ي خشك 35/0 ـ 15/0 مشكل‌ها تصحيح نژاد 20/0 ـ 00/0 فاصله ي زايش 10/0 ـ 00/0 تعداد خدمت به ازاي هر آبستني 10/0 ـ 00/0 سن در اولين زايش 70/0 ـ 15/0 مشقت بار زايي 15/0 ـ30/0 
در‌صورتي‌كه چه توارث پذيري صفات توليد مثلي پائين هست البته ترقي ژنتيكي مي تواند روي دهد . به عامل اين كه توارث پذيري صفات ساخت مثلي پائين مي باشند، اثرات محيطي بر اثر ژنتيكي موفق مي باشند . ( مدير نقش حساس را در كسب صفات ساخت مثلي مطلوب ايفا مي نمايد) . تعداد روزهاي گشوده در اولين تلقيح، بسته به نژاد از 45، 60 يا اين كه 90 روز پس از زايش متغير مي‌باشد . علاوه بر اثرات مديريتي، ناتواني در پيدايش فحلي و ارتقا روزهاي باز موجب از دست رفتن زمان هاي حامله شدن گاوها خواهد شد . مطالعات متعددي نشان داده هست كه اشتباه فردي در مديريت گله هاي شيري تأثيرات فراواني را بر صفات مناسب وارد مي نمايد . اخيراً، نسبت ژنتيكي دربين صفات ساخت مثلي و مقدار ايجاد شير مسئله آزمون قرار گرفته مي باشد . بعضا تحقيقات نشان داده مي‌باشد كه كاهش روزهاي باز، ساخت شير را ارتقاء خواهد اعطا كرد . با مدير خوب مي بضاعت ضريب ساخت مثلي را در تراز قابل قبولي نگهداري كرد . ميان اولين زمان ي شيردهي و آبستني تليسه، رابطه ي ژنتيكي وجود داراست . رشد تليسه هايي كه شير متعددي را نگهداري مي نمايند نسبت به تليسه هايي كه در طي اولين شيردهي، شير كمتري ايجاد مي كنند، سهل وآسان تر مي‌باشد . بدين ترتيب در صورتي‌كه در بين ساخت نظير حيوان‌ها شيرده و مقدار توليد شير ارتباط ي منفي وجود دارد، ممكن مي‌باشد به ادله استرس توليد باشد . تقريباً يك چهارم گاوها به برهان خلل ها ساخت مثلي حذف مي شوند . از آن جايي كه نرخ لقاح تركيبي از باروري گاوهاي نر و گاوهاي ماده است، محاسبه اجزاي ايجاد مثلي گاوهاي نر مشكل به حيث مي رسد . مراكز تصحيح نژاد و تلقيح مصنوعي، ارتباط ي در بين حجم مني، غلظت و كل اسپرم و ميزان شير و چربي شير را در دست گرفتن مي نمايند . انتخاب براي ساخت مني پاسخ كوچكي را در پي خواهد داشت . توارث پذيري حجم اسپرم، غلظت و كل اسپرم 12/0 ، 00/0 و 20/0 مي باشد . مركزها اصلاح نژاد و تلقيح تصنعي و مصنوعي نرخ باروري نرها را انتخاب مي كنند . انجمن ملي پرورش دهندگان دام (NAAB) تلقيح تصنعي و مصنوعي گاوهاي هلشتاين را براي راحت زايي گوساله هايشان در بازه تولد، انجام مي دهند . اين اقدام به دو دليل فيس گرفته است: اولاً، احتمال آسانتر شدن زايش نسبت به متوسط نژاد . ثانياً، درصد طاقت فرسا زايي مسئله انتظار به وقوع پيوستن مي يابد . گاوهاي نر به طور ميانگين حدوداً 11% طاقت فرسا زايي دارا‌هستند . به اين ترتيب بايستي در تعيين گاوهاي نر براي به كار گيري در تليسه ها توجه ويژه اي نمود . براي گزينش گاوهاي نر، موارد تحت مي بايست قضيه اعتنا قرار گيرند: اساس انتخاب اوليه، توليد و يا اين كه تركيبي از توليد و بهترين دسته نيازهاي گله باشد . براي تليسه ها، از گاوهاي نر عادي انتخاب شود . جهت تلقيح گاوهاي ماده اي كه سوابق ي مشكل‌ها زايش داشته اند، از گاوهاي نر با دشوار زايي بالاتر از 15% به كارگيري نشود . پيشرفت ژنتيكي براي ترقي ژنتيكي چهار فاكتور با اهميت وجود دارد: توجه انتخاب، شدت انتخاب، مسافت ي نسل و واريانس ژنتيكي . مديريت مي تواند بر مسافت ي نسل و شدت انتخاب تأثير بگذارد . با عصر ي زايش 12 ماهه، 7/1 خدمت به ازاي هر آبستني، نرخ زايش 60 % يا اين كه بيشتر، ايجاد كننده كاركشته خواهد بود فاصله ي نسل با صرفه و حداكثر شدت تعيين را حفظ نمايد . ايجاد كنندگان از تكنيك تلقيح تصنعي و مصنوعي (AI) براي وصال به اهداف اقتصادي فوق الذكر استفاده گرفته اند . اگر تليسه ها با تلقيح مصنوعي گاوهاي نر برتر باردار نشدند، پيشرفت ژنتيكي كاهش خواهد يافت . ارتقا مسافت ي زايش، تعداد گوساله هاي متولد گرديده و همچنين تعداد تليسه هاي حامله جايگزين در گله را، هر سال كاهش مي دهد .( جدول شماره 2) سود ي نهايي اين قضيه، جمع آوري از روي اراده گاوهايي كه شدت تعيين پائيني دارند، مي باشد . با ارتقا مسافت ي زايش از 12 به 14 ماه و با تأخير افتادن او‌لين زايش تليسه ها در گله هاي شيري از 24 به 27 ماه، تقريباً 5 ماه به فاصله ي نسل اضافه مي شود . در صورتي كه اولين گوساله ي تليسه ها نر باشد، اين گوساله نمي تواند براي تليسه هاي جايگزين به كار گيري شود و مسافت ي نسل تقريباً 4 ماه طولاني خيس خواهد شد . در فيض زيان اقتصادي قابل توجهي به ترقي ژنتيكي وارد خواهد آمد .